R & D
 
 
 
 
 
در صنعت امروزه که با سرعت سرسام آوری درحال تغییر است،توقف و ایستایی به منزله مرگ تدریجی یک شرکت خواهد بود و این الزام بدلیل تغییرات و توسعه مداوم تکنولوژی، وجود رقبا و همچنین تعیین اولویت نیاز مشتریان پدید آمده است.
امروزه واحد های تحقیق و توسعه دیگر هزینه محسوب نمی شود، بلکه نوعی سرمایه گذاری نلقی می گردد. به طوری که میزان این سرمایه گذاری ها در سطح بنگاه و ملی روز به روز در حال افزایش است تا جایی که میزان سرمایه گذاری در این بخش، شاخصی برای توسعه یافتگی بنگاه و کشورهای جهان به شمار می آید.
واحد تحقیق و توسعه در کشورهای پیشرفته در قلب فعالیت های علمی جا دارد و جامع ترین تعریف آن عبارتست از: مجموعه فعالیت های بدیع، خلاقانه، نو آورانه، نظام یافته و برنامه ریزی شده ای که به طور کلی با هدف گسترش مرزهای شناخت علمی و گنجینه دانش بنیانانسان و به طور خلاصه در جهت نوآوری فرآورده ها، فرآیند ها، وسایل و روش های جدید صورت می پذیرد.
در مقایسه تحقیق و توسعه در ایران با کشورهای پیشرفته این نکته به وضوح مشاهده می شود که در ایران تحقیقات کمتر به تولید منتهی می شود و به همین جهت اثر کمی بر تولید دارد. در بسیاری از واحد های تولیدی کشورمان اگرچه بخش تحقیق و توسعه وجود دارد، ولی در متن فعالیت های جاری شرکت قرار نداشته و لذا نقش آن ها در اثر بخشی فعالیت های پژوهشی کمرنگ و حاشیه ای است.
در صنعت غذا به طور مداوم مسائل و مشکلاتی پیرامون فرآیند و فرآورده های تولید شده پدید می آید. بنابراین برای بهبود کیفیت وارتقاء کالاهای هر شرکت تولیدی تشکیل یک مرکز تحقیق و توسعه اهمیت زیادی دارد . یکی از مهمترین عوامل در موفقیت طرحهای توسعه ، شناخت کافی و صحیح از مشتری است.هر کسب و کار، برای رشد و بقا باید طرحی برای توسعهداشته باشد.
اهداف واحد تحقیق و توسعه:
- بهبود کیفیت محصول،
- افزایش بازدهی و توان تولید،
- تولید و توسعه محصولات جدید سازگاربا خط تولید
- حذف ضایعات ،
- به روز نگاه داشتن اطلاعات و دستیابی به علوم روز